Ranouncle(-de-Mount-Pelié)
Ranunculus monspeliacus
Ranunculaceae
Nom en français : Renoncule de Montpellier.
Descripcioun :Pichot ranouncle renadiéu emé de racino tuberisado que trachis dins li tepiero roucaiouso e li champ de cerealo. Se recounèis à si fueio en rouseto proun divisado e peréu blanquinouso pèr ço que soun cuberto de péu blanc. Li fru (akène) an un be gibla.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 20 à 60 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ranunculus
Famiho : Ranunculaceae
Ordre : Ranunculales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1500 m
Aparado : Noun
Remarco : Champ de cerealo
Liò : Champ
- Tepiero roucaiouso
- Meissoun
Estànci : Termoumediterran à Subremediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Ranunculus monspeliacus L., 1753
Trescalan(-di-quatre-alo)
Hypericum tetrapterum
Hypericaceae Guttiferaceae
Noms en français : Millepertuis à quatre ailes, Millepertuis à quatre angles.
Descripcioun :Aquéu trescalan trachis di li relarg umide, palun, ribo de roubino e de ribiero... Semblo à l'erbo-de-l'òli-rouge, pamens si flour soun pu pichoto, pu claro mai pu noumbrouso, e subretout li fueio soun redouno e poudès vèire 4 alo sus la cambo.
Usanço :En Savoio, au siècle XIXen, se fasié de tè emé li tèsto de trescalan-di-quatre-alo.
Port : Grando erbo
Taio : 20 à 100 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Hypericum
Famiho : Hypericaceae
Famiho classico : Guttiferaceae
Ordre : Malpighiales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 25 à 30 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca (Si)
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Palun
- Roubino
- Prado umido
- Ribiero
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Hypericum tetrapterum Fr., 1823